Gdynia 11.08.2015

Zaprosiłeś mnie Jezu po raz kolejny do mojej Ziemi Świętej w Gdyni.
Zabrałeś bogactwo doznań, piękno obrazów w kontemplacjach, mnogość słów.
Zostawiłeś ciszę i słodycz prostoty Twojego Imienia.
Nauczyłeś mnie uważności odczuwania i myślenia.
Jakże Ci dziękuję za to!
Właśnie teraz objawiła mi się w całej pełni Twoja Niepojęta Miłość, kiedy podczas dziękczynienia po spotkaniu z Tobą w Sakramencie Komunii i w czasie Adoracji Ciebie w kawałku chleba Twoje Imię modliło się we mnie.

Pozwoliłeś zobaczyć, że nie trzeba pytać „Dlaczego krzyż?”. Tylko wziąć go na ramiona i Ciebie naśladować. Bo krzyż i cierpienie to najprostsza droga do Twojego Ojca.
Skłoniłeś mnie do naprawy pogmatwanych relacji. Pokazałeś, budząc niepokój serca, że nie jestem gotowa oddać Tobie to, co mam najdroższego na ziemi.
Jednak promienie wschodzącego słońca, szum wiatru znad morza, jednostajny krzyk mew, miarowość życiodajnego oddechu przywróciły Boże ukojenie duszy.
Na koniec wszystko zniknęło. Pozostałeś tylko Ty Jezu, Miłości mojego życia i moje serce zatopione w Twoim.

Barbara