Podczas modlitewnego rozważania niektórych fragmentów Starego Testamentu uświadamiamy sobie, że Bóg na­prawdę nas kocha. Potrzeba nam tej świadomości, ponieważ na ogół nie kochamy samych siebie. Znamy siebie dogłęb­nie, wiemy o swojej słabości, egoizmie, swoich błędach i grzechach. Znając samych siebie dziwimy się, jak Bóg może nas naprawdę kochać.

W czasie modlitwy z Pismem Świętym przekonujemy się coraz mocniej o przemożnej miłości Boga. Bóg mówi: „Ko­cham cię”, nawet jeśli jesteśmy egocentrykami. Pomimo naszych grzechów Bóg wciąż mówi: „Kocham cię niezależ­nie od tego, co zrobiłeś”. I nie przestaje nas kochać wie­czną miłością nie zwracając uwagi na upadki w drodze do doskonałości.

Podstawowym krokiem w modlitwie jest zdobycie przeko­nania, że Bóg kocha nas nie kończącą się miłością i nic, co robimy, nie może jej zmienić. Musimy zacząć poznawać Go jako kochającego, czułego, przebaczającego Ojca, który wita swoje dzieci z otwartymi ramionami.
Tylko wtedy, kiedy upewnimy się, że jesteśmy kochani, możemy być otwarci i uczciwi. Możemy żyć w wolności i szczerości, bo nie ma powodów do udawania czy zachowy­wania pozorów, gdy jesteśmy akceptowani.

Uświadomienie sobie wielkiej miłości Bożej do nas może doprowadzić do większej głębi w modlitwie. Głęboko przekonani o Jego kochającej obecności, chcemy szeptać w ciszy naszych serc: „Ja też Cię kocham” i „Dzięki Ojcze za Twoje życie miłości we mnie, bo Twoja obecność uświęca mnie w każdej chwili dnia”. Gdy doświadczymy Jego obecności w nas, obecności pełnej miłości, nie będziemy więcej szu­kać słów czy myśli. Po prostu będziemy odpoczywać w Nim, pewni, że Bóg nas zna i kocha.



SŁUCHAJ BOGA MÓWIĄCEGO: „KOCHAM CIĘ”

Bóg nie jest kimś obcym, ani też nie jest nieubłaganym sędzią, chcącym nas karać za nasze zaniedbania. Nie, On jest Ojcem, który kocha nas bardziej, niż my sami możemy tego pragnąć. Bóg, Stwórca wszechświata. Osoba, która stworzyła wszystko z niczego. On chce nas mieć w swojej pieczy, dzielić z nami swe Boskie życie i doprowadzić do doskonałej jedności z sobą na całą wieczność.
Ta prawda jest podstawą naszego wzrostu duchowego. Jednakże nie wystarczy tylko pamiętać, że Bóg nas kocha. Trzeba być o tym przekonanym, aby móc odpowiedzieć na Jego wielką miłość. Taką pewność uzyskamy słuchając Boga mówiącego do nas o swej wielkiej miłości w wersach Pisma Świętego przeznaczonych na ten tydzień.

Dzień 1. - Iz 43,1-5
...wezwałem cię po imieniu; tyś moim! (...) drogi jesteś w moich oczach (...) Ja cię miłuję

Dzień 2.-Ps 139
Panie (...) przenikasz moje zamysły (...) i kładziesz na mnie swą rękę

Dzień 3. -Ez 34,11-16
Boża Opatrzność: Ja sam będę pasł moje owce

Dzień 4. - Iz 49,1-16 (szczególnie w. 1-2 i 14-16)
Powołał Mnie Pan już z łona mej matki (... ) Ja nie zapom­nę o tobie

Dzień 5.-Jr 31,31-34
Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem

Dzień 6. - Ps 145
Wielkość i dobroć Boga: Pan jest blisko wszystkich, któ­rzy Go wzywają (...) usłyszy ich wołanie i przyjdzie im z pomocą

Dzień 7. -J 3,16-18
Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał